W lipcu tego roku Narodowy Fundusz Zdrowia (NFZ) uruchomił serwis internetowy, który udostępnia pacjentom informacje o udzielonych im świadczeniach zdrowotnych raz ich kosztach. System jest nieobowiązkowy i przetwarza tylko niektóre dane o pacjentach. Informacje te jednak wciąż mogą być łakomym kąskiem np. dla firm ubezpieczeniowych.

Lekarze zatrudnieni w krakowskich poradniach diabetologicznych i placówkach POZ w codziennej pracy jako pierwsi testują elementy systemu informacji w ochronie zdrowia, który wprowadziła ustawa uchwalona kilka miesięcy temu, ale osiągnie on pełną funkcjonalność dopiero w 2014.

Parlament Europejski w Strasburgu poparł właśnie wynegocjowane z rządami wzmocnienie kompetencji unijnej agencji Frontex. Agencja ma za zadanie strzec granic UE przez nielegalną imigracją.

Wyobraźmy sobie, że idziemy do lekarza, który decyduje, że powinniśmy wykonać badania krwi i skonsultować je ze specjalistą endokrynologiem. Nie wypisuje jednak skierowań nieczytelnym pismem, tylko wprowadza informacje do naszego profilu pacjenta w elektronicznym systemie informacji. Robimy zlecone badania, których wyników nie musimy odbierać, bo laboratorium wprowadza je do tego samego systemu, gdzie ma do nich dostęp endokrynolog. Ten może przejrzeć badania i jeśli są one prawidłowe, być może nawet nie musi przyjmować nas osobiście. Jeśli musi, możemy poprzez system wybrać, gdzie się udać, a przed wizytą dostaniemy maila z przypomnieniem. Wreszcie wystawiona recepta może być odebrana od razu w aptece, w której kupimy leki.

Dr Jacek B. prowadzący prywatną praktykę miał umowę z Centrum Medycznym Damiana na wykonanie określonych badań. Pacjent centrum E. K., u którego lekarz wykonał badanie, dostał po kilku latach zaproszenie na ponowne badania – ale już w innej placówce, z którą aktualnie współpracuje dr B. Okazało się, że lekarz przechowuje dane i wyniki badań pacjentów Centrum Damiana. Powołuje się na ustawę o zakładach opieki zdrowotnej, która zobowiązuje do przechowywania dokumentacji medycznej pacjentów przez 20 lat.