4 marca 2011 r.

Na wczorajszym śniadaniu naukowym w Akademii Leona Koźmiskiego, uczelni znanej z biznesowego zacięcia, GIODO „tłumaczył się” studiującym tam przyszłym pracodawcom, dlaczego wycofał z Senatu petycję złożoną przez swojego poprzednika o podjęcie inicjatywy ustawodawczej mającej n

Polski rząd przed kilkoma laty – oczywiście pod hasłem dbałości o bezpieczeństwo najmłodszych – postanowił rozpowszechnić w polskich szkołach monitoring. Uruchomiono specjalny program (Monitoring wizyjny w szkołach i placówkach), w ramach którego w tysiącach szkolnych budynków zainstalowano po raz pierwszy kamery bądź rozbudowano istniejące już systemy monitoringu. Jednak o tym, by stworzyć jasne zasady postępowania za nagraniami i dostępu do nich już nie pomyślano. Dlatego można sądzić, że przypadek gimnazjum w Świeszynie ilustruje szerszy problem. Rodzice uczniów pewnego dnia zorientowali się, że wystarczyło wejść na stronę internetową szkoły i kliknąć na link do monitoringu, by otworzyć stronę, na której dyrektor szkoły pisze do nieokreślonego Krzyśka, w jaki sposób można podejrzeć monitoring. Opisana była tam instrukcja wejścia oraz podane hasło.

4 lutego odbyło się ostatnie posiedzenie sejmowej podkomisji, która pracowała nad projektem ustawy o Systemie Informacji Oświatowej.

Komisja Europejska wiąże wielkie nadzieje z rozpowszechnieniem cywilnego wykorzystania dronów: mają przysłużyć się zwiększeniu innowacyjności i konkurencyjności europejskiej gospodarki. Latające bezzałogowce rzeczywiście mogą pomóc rozwijać nowe usługi czy usprawnić funkcjonowanie pewnych branż, ale z ich wzrastającą popularnością wiążą się także poważne ryzyka dla prywatności. Na te właśnie problemy zwraca uwagę Grupa Robocza art. 29 w swojej opinii dotyczącej wykorzystywania dronów.