O pomyśle Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) dotyczącym profilowania pomocy dla bezrobotnych pisaliśmy już na początku stycznia. Jest to jedna z flagowych propozycji składających się na reformę urzędów pracy – budzi ona jednak wiele kontrowersji, łącznie z wątpliwościami co do jej zgodność z konstytucją.

Bezrobocie jest trudnym wyzwaniem dla polityki państwowej. Jego ciągły wzrost w ostatnich latach (zgodnie z ostatnimi danymi stopa bezrobocia w Polsce wynosi 13,5%) negatywnie odbija się na życiu milionów obywateli i obywatelek.

Tym razem w ramach Seminarium Panoptykon postanowiliśmy przyjrzeć się bliżej temu, jak wygląda stosunek państwa i związanych z nim instytucji do ludzi biednych, naznaczonych piętnem społecznej marginalizacji i wykluczenia. W obliczu nowych propozycji związanych z opieką społeczną – jak koncepcja warszawskiego rejestru bezdomnych czy projekt nowelizacji ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie – konieczne wydaje się postawienie pytania o fundamenty, na jakich opiera się system pomocy społecznej: czy głęboko ingerujące w życie beneficjentów praktyki rzeczywiście odpowiadają ich realnym potrzebom?

Nagranie seminarium

Ułatwienia w uznawaniu małżeństw zawartych za granicą, system informatyczny w miejsce papierowych akt i ślub poza urzędem stanu cywilnego jako standard. Brzmi dobrze, prawda?

Interesuje Cię, jak funkcjonują kamery miejskiego monitoringu w Twojej miejscowości? A może szczególnie te zainstalowane na terenie miejskiego basenu lub szkoły, do której chodzi Twoje dziecko? Takie informacje możesz uzyskać, wysyłając wniosek o informację publiczną. Zapytaj o kamery władze swojego miasta, zarząd dróg lub dyrektora publicznego basenu. Dowiedz się, jak długo przechowywane są nagrania z monitoringu, kto ma do nich dostęp, jaki jest cel działania kamer, czy bada się ich skuteczność, ile kosztuje utrzymanie systemu. Podpowiadamy, kogo i o co można pytać.