Kiedy po raz pierwszy usłyszeliśmy o projekcie „monitoringu totalnego” w Krakowie, nie mieliśmy najmniejszego problemu, żeby wypunktować jego wady. Pomysł na instalowanie kamer na każdej latarni i monitorowania każdego centymetra przestrzeni publicznej to „czysta fantastyka, diagnoza sytuacji – daleka od rzetelnej, obietnice zlikwidowania przestępczości – palcem na wodzie pisane, a koszty i negatywne skutki całej operacji, w tym dla prywatności mieszkańców, niewyobrażalne” – pisaliśmy w naszym pierwszym komentarzu na ten temat. Od tego czasu sporo się zmieniło, bo pod wpływem merytorycznej krytyki kolejne nierealne cele i kontrowersyjne funkcjonalności systemu odchodzą w niebyt. Czy wciąż jest się czego bać?

Podstawowy zarzut, jaki Fundacja Panoptykon zgłasza wobec personalizacji kart miejskich w Warszawie, dotyczy nieproporcjonalności wprowadzanych rozwiązań do założonych celów, co prowadzi, w naszej ocenie, do naruszeń prawa pasażerów do ochrony swoich danych osobowych oraz pryw

Wszystkie osoby, którym (np. przy pomocy biletomatów) uda się zakodować bilet imienny na karcie niespersonalizowanej, mogą z niego korzystać do 30 czerwca 2010 roku. Wynika to z brzmienia § 42 Taryfy przewozowej:

Na ostatniej w tym roku sesji Rady Miasta stołeczni radni nie mieli możliwości głosowania nad projektem przewidującym rezygnację z obowiązkowej personalizacji i zachowanie możliwości kodowania biletów imiennych na starych kartach.