Niemal cały wczorajszy dzień spędziliśmy na konferencji uzgodnieniowej zorganizowanej przez Ministerstwo Finansów w sprawie projektu ustawy „o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym oraz niektórych innych ustaw”. Zastanawiacie się, co łączy Panoptykon z rynkiem finansowym? Otóż projekt ustawy zakłada, że Komisja Nadzoru Finansowego może blokować strony internetowe. Pozostawia też krytykowane przez nas kilka miesięcy temu uprawnienie Szefa Komisji do pobierania billingów, a nawet treści rozmów telefonicznych nagrywanych przez towarzystwa inwestycyjne. Niezbyt nam się to podoba, dlatego przesłaliśmy Ministerstwu naszą opinię w tej sprawie, a wczoraj przedstawiliśmy w Ministerstwie jej najważniejsze punkty.

Komisja Nadzoru Finansowego chce blokować strony internetowe podmiotów zamieszczonych na liście ostrzeżeń publicznych. Liczne wady tego pomysłu wypunktowaliśmy w przesłanej do Ministerstwa Finansów opinii. Martwi nas, czy klienci firm, których strony zostaną zablokowane, uzyskają dostęp do swoich pieniędzy.

Apetyt na blokowanie stron internetowych na dobre zagościł w murach Ministerstwa Finansów – tym razem uprawnienia do prowadzenia kolejnego rejestru stron niedozwolonych ma nabyć Komisja Nadzoru Finansowego. Wygląda na to, że operatorzy sieci, którzy już od miesiąca muszą blokować nielegalne serwisy hazardowe, nie będą narzekali na nudę. Ciekawe, które jeszcze instytucje, zachęcone tym trendem, upomną się o swój kawałek tortu w coraz dalej idącym kontrolowaniu Internetu w imię walki z nadużyciami.

Ustawa antyterrorystyczna i ustawa hazardowa wprowadziły mechanizmy umożliwiające blokowanie stron w Internecie. I choć różni je charakter blokowanych treści i szczegółowa procedura, jeden element jest wspólny – decyzje władzy o blokowaniu kontrolują sądy. To jeden z licznych argumentów przeciwko planowanym zmianom w sądownictwie.

2017 możemy już śmiało ochrzcić rokiem pomysłów na blokowanie i filtrowanie Internetu. Komisja Europejska chciałaby wykorzystać ten mechanizm w dyrektywie o prawie autorskim na Jednolitym Rynku Cyfrowym i nałożyć na pośredników internetowych obowiązek filtrowania treści zamieszczanych przez użytkowników.

Blokowanie Internetu w walce z terrorystami, nielegalnym hazardem – a ostatnio też nadużyciami finansowymi i Uberem – to trend, który na dobre rozgrzał wyobraźnię rządzących. I zmusza nas do tego, by co kilka miesięcy powtarzać te same, nietracące na aktualności argumenty, które zebraliśmy w 2009 r., gdy rząd Donalda Tuska chciał tworzyć Rejestr Stron i Usług Niedozwolonych. Poniżej znajdziecie 10 powodów, dla których blokowanie Internetu to zły pomysł. A na dokładkę nieco historii.

Ministerstwo Infrastruktury chce wprowadzenia blokowania „programów komputerowych, numerów telefonów, aplikacji mobilnych, platform teleinformatycznych albo innych środków przekazu informacji służących zlecaniu przewozów” – przez podmioty nieposiadające licencji na przewóz osób. Wniosek o umieszczenie prac nad takimi zmianami w przepisach dotyczących przewozu osób ministerstwo skierowało do Rady Ministrów. Wniosek jest datowany na 10 kwietnia 2017 r., jednakże taki projekt nie trafił jeszcze do Wykazu prac legislacyjnych i programowych Rady Ministrów – jego założenia znamy tylko z pisma, do którego dotarł Panoptykon.