Privacy International wygrała proces przeciwko brytyjskiej służbie nasłuchu elektronicznego GCHQ (Government Communications Headquarters).

Każdego dnia korzystamy z usług firm, których serwery lub siedziby zlokalizowane są w Stanach Zjednoczonych. Tak jest w przypadku najpopularniejszych serwisów internetowych.

Edward Snowden, człowiek, który ujawnił globalną skalę i co najmniej wątpliwe cele amerykańskich programów masowej inwigilacji, nie ma najlepszej prasy. Światowe media, z nielicznymi wyjątkami, chętniej widzą w nim zdrajcę amerykańskiej racji stanu niż bohatera występującego w obronie milionów obywateli. Laura Poitras – dokumentalistka od lat odsłaniająca kulisy działań tajnych służb i zbrodnie popełniane w imię wojny z terroryzmem – w tej nierównej debacie postawiła na szali swój najnowszy film. CITIZENFOUR słowami samego Edwarda Snowdena tłumaczy jego dylematy i ostateczne wybory: od ujawnienia tajnych dokumentów, przez ucieczkę do Hong Kongu, po przyjęcie azylu w Moskwie. Czy najwyższa nagroda przyznana przez amerykańską Akademię Filmową to już sygnał, że ta narracja się przyjęła?

Agencje wywiadu, amerykańska NSA i brytyjska GCHQ, włamały się do największego producenta kart SIM i wykradły klucze szyfrujące pozwalające agencjom śledzić dane i podsłuchiwać dużą część komunikacji komórkowej na świecie. Gemalto, firma której zabezpieczenia złamano, działa w 85 krajach, dostarcza karty 450 operatorom i produkuje 2 mld kart SIM rocznie. Dostęp do kluczy kryptograficznych kart SIM umożliwia agencjom podsłuch oraz odszyfrowanie wcześniej przechwyconych komunikatów bez pozostawiania żadnych śladów, a tym samym – bez kontroli i konieczności uzyskania nakazów sądowych dla podsłuchów.

W sądach administracyjnych trwa batalia organizacji pozarządowych – Fundacji Panoptykon oraz Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka – o informacje dotyczące wykorzystywanych przez służby specjalne programów i narzędzi masowej inwigilacji. Niestety, podobnie jak my przeciwko Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, tak i Fundacja Helsińska nie odniosła sukcesu w swoim sporze z Centralnym Biurem Antykorupcyjnym.

Jeśli polskie służby chciałyby ściśle współpracować z Amerykanami w ramach programów masowej inwigilacji takich jak PRISM – nie ma ku temu przeszkód.

Ważne zwycięstwo Privacy International i innych organizacji walczących z tajną i masową inwigilacją w Wielkiej Brytanii: sąd odpowiedzialny za nadzór nad służbami specjalnymi (Investigatory Powers Tribunal) przyznał, że współpraca brytyjskiego wywiadu elektronicznego (GCHQ) z amerykańskim wywiadem (NSA) przed grudniem 2014 roku była nielegalna. Organizacje pozarządowe skarżyły współpracę służb, polegającą na wymianie ogromnych ilości danych pochodzących z przechwyconej komunikacji elektronicznej. Fakt istnienia takiej współpracy między GCHQ ujawnił Edward Snowden.

W przyszłym tygodniu do USA przyjeżdża kanclerz Niemiec Angela Merkel. Z tej okazji amerykański rząd ogłosił, że zamierza wprowadzić bardziej restrykcyjne zasady dla programów masowej inwigilacji. Zmiany przetwarzania danych przez NSA, FBI czy CIA są jednym z elementów reformy funkcjonowania służb autorstwa administracji prezydenta Obamy. Do tej pory dane dotyczące komunikacji elektronicznej obywateli USA były natychmiast niszczone, gdy „okazywały się bezwartościowe dla celów wywiadowczych”. Informacje o obcokrajowcach nie podlegały takiej ochronie. W konsekwencji mogły być przetwarzanie przez amerykańskie służby bez żadnych ograniczeń czasowych. Teraz ma się to jednak zmienić...

Niemal rok temu, 19 lutego 2014 r., wygraliśmy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym ze Służbą Kontrwywiadu Wojskowego. Sąd nakazał odpowiedzieć SKW na pytania o współpracę ze służbami zagranicznymi.