Państwa członkowskie nie mogą nakładać na firmy ogólnego obowiązku przechowywania danych o wszystkich swoich klientach. To najważniejszy wniosek z wczorajszego przełomowego wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Wyrok zapadł na skutek działań wszczętych przez szwedzkiego operatora Tele2, który odmówił przechowywania danych (np. billingów czy informacji o lokalizacji) na temat wszystkich swoich klientów. I, jak wynika z wczorajszego orzeczenia, postąpił słusznie. Trybunał uznał bowiem, że przechowywanie przez operatorów informacji na temat wszystkich prowadzi do uznania ich za podejrzanych. Część danych jest i tak przechowywana przez operatorów na potrzeby świadczenia usługi – np. towarzyszący rachunkowi billing. Trybunał zastrzegł, że do tych danych służby powinny mieć dostęp wyłącznie po uzyskaniu wcześniejszej zgody sądu.
Otrzymaliśmy wczoraj decyzję od Służby Kontrwywiadu Wojskowego, w której SKW odmawia udostępnienia informacji o tym, jak często sięga po nasze billingi i inne dane telekomunikacyjne. Niestety, jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że służby niechętnie dzielą się informacjami na temat swojej aktywności. Ta sprawa jest jednak wyjątkowa: dotyczy bowiem statystyk za 2013 r., o które pytaliśmy... w styczniu 2014 r. Przez ostatnie niemal trzy lata walczyliśmy o to, by... SKW nam odmówiło.
W Trybunale Konstytucyjnym toczy się postępowanie dotyczące oceny zgodności z konstytucją uchwalonej w styczniu 2016 r. ustawy zwanej „inwigilacyjną”. Rzecznik Praw Obywatelskich zakwestionował zgodność z konstytucją jej wielu punktów, a my przesłaliśmy Trybunałowi opinię, w której poparliśmy zarzuty RPO.
Sprawa Ameera Alkhawlany’ego przypomniała polskiej opinii publicznej o sytuacji uznanych za zagrożenie dla bezpieczeństwa kraju cudzoziemców, którym grozi deportacja. Ze względu na utajnione dowody osoby takie mają praktycznie zerowe możliwości obrony. W Wielkiej Brytanii w podobnych sytuacjach działają tzw. specjalni adwokaci, którzy w imieniu oskarżanych mają możliwość zapoznania się z tajnymi informacjami.
Internet zatrząsł się ze śmiechu po tym, jak jedna z posłanek rządzącej partii zaproponowała, żeby ateistów deportować z Polski, o ile nie podpiszą oświadczenia, że podzielają polskie wartości. Naszym Czytelnikom z pewnością nie musimy wyjaśniać, dlaczego ten pomysł jest nie do pogodzenia z prawami człowieka (przynajmniej w ich obowiązującej wersji...). Udowodnimy Wam natomiast, że dzięki Internetowi, uprawnieniom, jakie mają nasze służby oraz pewnej centralnej bazie danych, wykrycie ateistów nie nastręczałoby szczególnych trudności.
W Polsce można pozbawić człowieka wolności, nie tłumacząc mu, dlaczego tak się dzieje, i nie dając mu możliwości odparcia zarzutów. Tak stało się w sprawie Ameera Alkhawlany’ego, której przyglądała się wczoraj – m.in. na skutek naszej interwencji – sejmowa Komisja do spraw Służb Specjalnych.
Snowden Olivera Stone’a to historia dojrzewania do sprzeciwu wobec systemu. Co sprawia, że żołnierz z wyboru i prymus w służbie wywiadu przechodzi na drugą stronę i zostaje sygnalistą? Razem z nim, krok po kroku, odkrywamy logikę systemów masowej inwigilacji, które amerykańskie służby zbudowały po 11 września 2001 r. Poznajemy brudną kuchnię wywiadu, zaglądamy w intymne życie przypadkowych osób, jesteśmy świadkami łamania zasad, które powinny obowiązywać, ale w praktyce nie obowiązują. Naprawdę sensacyjna w Snowdenie Olivera Stone’a nie jest ucieczka bohatera przez Hong Kong do Moskwy, ale wiwisekcja skorumpowanego systemu, który w założeniu miał chronić ludzi, a w rzeczywistości im zagraża.
To, co się dzieje w Stanach Zjednoczonych, wpływa na cały świat. Sprawy cyfrowe czy nowoczesny nadzór nie są wyjątkiem. Co w tej sferze oznacza dla nas prezydentura Donalda Trumpa?
18 listopada do polskich kin wchodzi film Edwardzie Snowdenie, dzięki któremu świat dowiedział się o skali inwigilacji elektronicznej prowadzonej przez amerykańskie służby. Za kamerą trzykrotny zdobywca Oscara, mistrz amerykańskiego kina – Oliver Stone. A już 14 listopada zapraszamy na pokaz przedpremierowy i dyskusję organizowaną przez Panoptykon.
Komitet Praw Człowieka ONZ wydał rekomendacje dotyczące sytuacji w Polsce. W swoim dokumencie eksperci odnieśli się do m.in. do przepisów dotyczących przeciwdziałania terroryzmowi. Skrytykowali zbyt ogólną definicję przestępstw terrorystycznych (Kodeks Karny) oraz incydentów o charakterze terrorystycznym (wprowadzonych przez ustawę antyterrorystyczną). Zdaniem Komitetu polskie prawo powinno być bardziej precyzyjne i zawierać gwarancje ograniczające nadmierną swobodę władz. Eksperci ONZ negatywnie ocenili również szerokie kompetencje polskich służb, m.in. do nieograniczonego sięgania po metadane telekomunikacyjne i internetowe czy kontrolowania cudzoziemców przy jednoczesnym braku odpowiedniego nadzoru sądowego. Komitet krytycznie ocenił też spór wokół Trybunału Konstytucyjnego i sytuację uchodźców przebywających w zamkniętych ośrodkach.
