Dziennikarze, adwokaci i najważniejsi politycy, m.in. prezydent Francji Emmanuel Macron, byli inwigilowani za pomocą Pegasusa – wynika z lipcowych doniesień Guardiana. Pegasus to oprogramowanie służące do totalnej inwigilacji, do którego dostęp mają również polskie służby. Z tej afery płyną trzy ważne wnioski.

Rząd chce, by Policja zyskała nowe uprawnienia, które pomogą jej w walce z internetowymi przestępcami. W tym celu planuje powołać Centralne Biuro Zwalczania Cyberprzestępczości – poinformowali o tym na wtorkowej konferencji premier Mateusz Morawiecki i minister Mariusz Kamiński. Ponownie musimy zaufać rządzącym na słowo, że inwigilować będą tylko tych, którzy mają swoje za uszami.

Najnowsze dziennikarskie śledztwo ujawnia, że prog

Instytucja kontrolna i informowanie obywateli o inwigilacji – wszystkie opozycyjne kluby parlamentarne zgadzają się, że kontrola nad służbami jest konieczna i trzeba ją wprowadzić jak najszybciej.

Hasło „inwigilacja” pada w Sejmie bardzo często: podczas pięciu tegorocznych posiedzeń plenarnych z mównicy sejmowej wypowiedziano je 43 razy. Ile razy padło na posiedzeniach komisji? Nie jesteśmy w stanie tego zliczyć. O inwigilacji mówią wszyscy: od prawej do lewej strony. Czy stoją za tym jakieś konkretne projekty zmian w prawie, czy to tylko hasło do robienia wrażenia na opinii publicznej?

Trwa kampania „Podsłuch jak się patrzy”, w której Fundacja Panoptykon zwraca uwagę na niekontrolowaną inwigilację ze strony policji i służb. Do tej pory temat był obojętny rządzącym niezależnie od tego, którą stronę sceny politycznej reprezentowali. Kampania ma pokazać, że czas to zmienić, bo niekontrolowane działania policji szkodzą polskiemu społeczeństwu. Uderzają w aktywistów i aktywistki czy dziennikarzy i dziennikarki. Jednym z elementów kampanii jest petycja do władz, w której zawarliśmy konkretne postulaty dotyczące kontroli nad służbami: powołanie niezależnego organu kontroli oraz wprowadzenie obowiązku powiadamiania osób, że były inwigilowane. Swoje poparcie dla petycji wyraziły już m.in. Helsińska Fundacja Praw Człowieka i Sieć Obywatelska – Watchdog Polska. Zapraszamy wszystkie zainteresowane organizacje do dołączenia swojego głosu. Petycję mogą też podpisywać osoby indywidualne.

17 kwietnia minie 12 lat od chwili zarejestrowania Fundacji Panoptykon w Krajowym Rejestrze Sądowym. Kolejne urodziny Panoptykonu to dobra okazja do wspominek naszych największych sukcesów i najtrudniejszych bojów, ale też czerpania energii do dalszych działań. Dlatego ogłaszamy panoptykonowy koncert życzeń: przyjmujemy życzenia od was, ale mamy też jedno do was – o czym przeczytacie dalej.

Kilka dni temu osoby w różnych miejscach Warszawy odebrały listy z powiadomieniem, że zostały poddane kontroli operacyjnej. Jednak „Agencja Bezpieczeństwa Narodowego”, która podpisała się pod listem, nie istnieje – podobnie jak wskazane w powiadomieniu „Sąd Wojewódzki w Warszawie” i „ustawa z 1 kwietnia 2019 r.”. List przygotował Panoptykon w ramach kampanii „Podsłuch jak się patrzy”, w której zwraca uwagę na problem niekontrolowanej inwigilacji. Tak mogłoby wyglądać powiadomienie o inwigilacji rozsyłane poddanym jej osobom już po zakończeniu śledztwa.

Protestujesz, troszczysz się o środowisko, dbasz o swoją prywatność, a może masz kontakty i twojej firmie dobrze się powodzi? Nawet błahy powód może sprawić, że znajdziesz się w kręgu zainteresowań policji lub służb. Ale nikt ci nie powie, kiedy będą cię podglądać. Rusza kampania społeczna Fundacji Panoptykon „Podsłuch jak się patrzy”. Upominamy się w niej o kontrolę nad działaniami służb i policji.