Czy w Internecie powinno obowiązywać „prawo do bycia zapomnianym”? Zdaniem Europejskiego Trybunału Praw Człowieka na pewno nie dotyczy ono internetowych archiwów gazet.

Zdaniem dziennikarzy, po wydarzeniach z 11 listopada istnieje obawa, że prawo do informacji nie może być dłużej w Polsce skutecznie egzekwowane. Dlatego też niektórzy z nich przygotowują projekt zmiany przepisów dotyczących ochrony prawnej tej grupy zawodowej. Efektem proponowanych zmian miałoby być zrównanie statusu dziennikarza ze statusem funkcjonariusza publicznego.

Powołanie wyspecjalizowanego resortu, który zajmie się w sposób kompleksowy regulacją Internetu to postulat, który wielokrotnie podnosiliśmy w rozmowach z ustępującym rządem.

Rewolucyjne orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego z 16 listopada 2011 r. w sprawie SK 45/09, otwiera ścieżkę dla kontroli wtórnego prawa unijnego. Jak do tej pory na dopuszczalność kontroli wtórnych przepisów unijnych przez krajowe sądy konstytucyjne zapatrywano się w UE niechętnie. Szczególnie przeciwny tej praktyce był Trybunał Sprawiedliwości UE, forsujący zasadę pierwszeństwa prawa wspólnotowego. Jedynie nieliczne sądy konstytucyjne państw członkowskich, m.in. Niemiec i Włoch, decydowały się na taką kontrolę.

Sprawa Birgitty Jónsdóttir stała się ostatnio przyczynkiem do dyskusji na temat granic ingerencji organów władzy publicznej w prywatność użytkowników  serwisów społecznościowych. Była wolontariuszka WikiLeaks, a obecnie posłanka w islandzkim parlamencie, wniosła sprzeciw od nakazu sądu amerykańskiego, zobowiązującego Twittera do udostępnienia Departamentowi Sprawiedliwości USA zawartości kont jej oraz dwóch innych użytkowników. Władze amerykańskie, w celu przeprowadzenia dochodzenia w sprawie dotyczącej działalności WikiLeaks, zażądały udostępnienia przez serwis imponującej ilości danych - adresów IP, nazw użytkowników, adresów mailowych, rejestrów połączeń, rejestrów czasu sesji i ich trwania, numerów telefonów, a nawet danych dotyczących kont bankowych.