Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało dziś ważny komunikat dotyczący prac nad projektem dyrektywy w sprawie zwalczania wykorzystywania seksualnego dzieci – projektu, który jako jedną z „taktyk” przewiduje blokowanie stron internetowych. W istocie komunikat jest wyjaśnieniem, dlaczego rząd zdecydował się poprzeć to kontrowersyjne rozwiązanie. O ile samą chęć wyjaśnienia uważamy za bardzo dobry znak i realną próbę nawiązania dialogu ze społeczeństwem, o tyle do przedstawionych argumentów mamy kilka zastrzeżeń.

Odpowiadamy listem otwartym na dzisiejsze zapewnienie Premiera, że rząd jest gotów do poważnej rozmowy na temat uregulowania mediów internetowych ze środowiskami, które reprezentują społeczności internetowe. Po raz kolejny powtarza się niepokojący schemat gaszenia pożaru w ostatniej chwili. A takiej sytuacji można było uniknąć. Organizacje pozarządowe od dłuższego czasu zwracały uwagę na niebezpieczne propozycje zmian w ustawie medialnej. Pisaliśmy o tym do premiera w styczniu tego roku, jednak nasz apel został wtedy zignorowany.

Najwięksi holenderscy dostawcy Internetu jeszcze do niedawna byli modelowym przykładem dla zwolenników blokowania Internetu w walce z rozpowszechnianiem pornografii dziecięcej. Na zasadzie swoistej samoregulacji blokowali strony internetowe na podstawie czarnej listy przygotowywanej przez holenderską infolinię, obsługującą zgłoszenia przypadków znęcania się nad dziećmi (ang. Child Abuse Hotline). Ta sytuacja uległa jednak zasadniczej zmianie. W opublikowanym właśnie liście otwartym dostawcy Internetu i wspomniana infolinia stwierdzają, że blokowanie sieci nie jest skuteczną metodą walki z rozpowszechnianiem pornografii dziecięcej online i należy go zaprzestać. 

Fundamentalną kwestią w sporze o nowe prawo medialne jest to, czy państwo w ogóle powinno nakładać na dostawców treści audiowizualnych w Internecie takie same ograniczenia, jakie z różnym skutkiem próbuje nałożyć na producentów telewizyjnych. Abstrahując od zasadniczego ryzyka stworzenia nieskutecznych i łatwych do ominięcia przepisów, warto zadać pytanie „po co”? Czy kontrola jakości treści dostępnych w sieci nie może dokonywać się poprzez inne mechanizmy?

12 marca obchodzimy Światowy Dzień Przeciwko Cenzurze Internetu. Inicjatorami tej kampanii jest międzynarodowa organizacja Reporterzy bez Granic, która walczy z przejawami ograniczania wolności słowa. 12 marca Reporterzy bez Granic chcą skupić naszą uwagę na Internecie.

Rząd USA zaapelował do Parlamentu Europejskiego o podpisanie ACTA jeszcze w tym roku. Naciski wywierane przez USA prawdopodobnie nasilą się jeszcze w najbliższych miesiącach, gdyż istnieje prawdopodobieństwo, że Parlament Europejski odrzuci porozumienie. Jak wykazała analiza przeprowadzona przez ekspertów z Uniwersytetu w Hanowerze, ACTA zawiera wiele zapisów trudnych do pogodzenia z prawem unijnym. Dlatego też, zdaniem autorów raportu, eurodeputowani powinni odrzucić lub gruntownie zmienić treść ACTA.

Austryjacki eurodeputowany Martin Ehrenhauser zwrócił się do Komisji Europejskiej z pytaniem, czy Komisja może zapewnić, że Unia Europejska nie stworzy prawnych podstaw pozwalających na „wyłączanie” sieci komunikacyjnych takich jak Internet. W obliczu ostatnich wydarzeń, które miały miejsce na arenie międzynarodowej to pytanie wydaje się nad wyraz istotne i aktualne.

Fundacja Panoptykon i Fundacja Kidprotect.pl spotkały się dziś z przedstawicielami Ministerstwa Sprawiedliwości, aby przedstawić nasze postulaty w związku z trwającymi pracami nad dyrektywą o zwalczaniu seksualnego wykorzystywania dzieci, która jako jedną z taktyk przewiduje blokowanie stron internetowych. Niepokoi nas, że polski rząd popiera projekt dyrektywy w kształcie zaproponowanym przez Komisję Europejską, pomimo fali krytyki ze strony społeczeństwa obywatelskiego w całej Unii Europejskiej, wątpliwości wyrażonych przez Rzecznik Praw Obywatelskich oraz radykalnej zmiany stanowiska w sprawie projektu dyrektywy przez Komisję ds. Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych Parlamentu Europejskiego.

Europejska Agencja ds.