Europosłowie Stavros Lambrinidis i Françoise Castex podczas niedawnej sesji Parlamentu Europejskiego zwrócili się do Komisji Europejskiej z pytaniem, czy to prawda, że miały miejsce tajne spotkania pomiędzy przedstawicielami przemysłu rozrywkowego a dostawcami Internetu (ISP). Spotkania te miały się odbywać w obecności i „pod auspicjami” urzędników z Dyrekcji Generalnej ds. Wewnętrznego Rynku. Ich celem miało być wypracowanie „dobrowolnego” porozumienia na temat monitorowania Internetu w celu wykrywania naruszeń praw autorskich.

Dziś stawiamy sobie pytanie, czy Parlament Europejski opowie się za opcją populistyczną i zdecyduje się na wdrożenie procedur, o których wie, że są nieskuteczne, zwalniając przy tym władze państwowe z odpowiedzialności i maskując ich nieudolność w kwestii usuwania nielegalnych materiałów oraz ścigania autorów. Druga możliwość, która stoi przed eurodeputowanymi, to odważne powiedzenie „dość” i wdrożenie już nie kosmetycznych zmian, ale realnych środków mających na celu skuteczne przeciwdziałanie przemocy w Internecie skierowanej przeciwko najsłabszym istotom w społeczeństwie.

Privacy International (brytyjska organizacja zajmująca się obroną prawa do prywatności, rozpoczęła zbiórkę podpisów pod petycją do Sekretarza Generalnego Rady Europy w sprawie budowy przez niektóre rządy krajów UE baz danych zawierających dane biom

Po udanej akcji „Napisz 5 tez” i wieńczącej ją debacie (Blokowanie stron internetowych - rok po: początek cenzury czy odpowiedź na realne zagrożenia?), którą zorganizowaliśmy pod patronatem Rzecznik Praw Obywatelskich, proponujemy kolejny etap dyskusji publicznej. Pani Rzecznik wezwała nas do dostarczenia dowodów na poparcie niektórych tez i rozbudowania niektórych argumentów. Chcemy na to zaproszenie odpowiedzieć. Wzywamy też wszystkich chętnych do podjęcia wyzwania rzuconego przez profesor Lipowicz do udziału w akcji! Powstało już wiki, na którym zbieramy opinie i tworzymy wspólny tekst.

La Quadrature du Net uzyskała od  WikiLeaks wyłączny dostęp do amerykańskich depesz dyplomatycznych traktujących o międzynarodowym porozumieniu dotyczącym walki z naruszeniami własności intelektualnej (ACTA). Chociaż depesze dają tylko częściowy wgląd w to negocjowane w sekrecie porozumienie to rzucają ciekawe światło na samo powstawanie ACTA. Ukazują jak ważną rolę Stany Zjednoczone odgrywały w nałożeniu tak surowych sankcji godzących w obywateli i ich podstawowe prawa. Depesze ujawniają także jaka stawka oraz jakie dyskusje towarzyszyły przyłączeniu do porozumienia krajów rozwijających się. Omawiają również w jaki sposób kształtowała się pozycja Unii Europejskiej w toku negocjacji.

Słowo "samoregulacja" coraz częściej pojawia się w kontekście pomysłów na regulację Internetu.

Trudno oprzeć się wrażeniu, że rząd Donalda Tuska próbuje w Unii Europejskiej „wyprać” własną politykę. Rok temu, po tzw. debacie z internautami, Premier wycofał się z projektu Rejestru Stron i Usług Niedozwolonych. Co więcej, obiecał, że wszelkie kolejne projekty istotne dla wolności w internecie będą ze społeczeństwem uczciwie konsultowane. Sceptycy już wtedy przepowiadali, że „blokowanie wróci”, najpewniej w mniej kontrowersyjnym niż hazard kontekście – na przykład pod szyldem walki z pornografią dziecięcą. I nie pomylili się. Co więcej, konsultacji i tym razem nie było. Żeby nadrobić te zaległości, społeczeństwo samo zaproponowało debatę.

14 lutego w Strasburgu europosłowie przeciwstawili się cenzurowaniu Internetu.