Internet

Rodzice często ulegają pokusie pochwalenia się swoimi dziećmi na portalach społecznościowych, gdzie bliżsi i dalsi znajomi mogą wyrazić swój zachwyt nad zdjęciami, filmikami i informacjami o postępach w rozwoju. W ten sposób zdjęcia, które kiedyś trafiłyby do rodzinnego albumu, stają się powszechnie dostępne.

Najtrudniejsze w szyfrowaniu jest… przekonać się, że warto to robić. Korzyści – choć istotne – pozostają niewidoczne lub stają się odczuwalne dopiero po jakimś czasie, dlatego nie stanowią szczególnej zachęty do zmiany przyzwyczajeń. Bezpieczeństwo danych to dobry argument do szyfrowania maili służbowych, ale kogo miałyby interesować nasze sprawy osobiste? Ucieczka przed profilowaniem do celów komercyjnych? Przecież dzięki temu dostajemy bardziej spersonalizowane wyniki wyszukiwania i oferty dostosowane do swoich potrzeb. Zanim wyjaśnimy krok po kroku, jak szyfrować komunikację, postaramy się odpowiedzieć na pytanie: po co szyfrować.

Steven Spielberg w słynnym Raporcie mniejszości (Minority report) z 2002 r. prezentuje świat drugiej połowy XXI wieku, w którym do okrzyknięcia kogoś mordercą bądź morderczynią nie trzeba samej zbrodni: wystarczy zamiar jej popełnienia. Ten element wykreowanej rzeczywistości został przez widzów dobrze zapamiętany: działania mające na celu zapobieganie przestępczości, w tym terroryzmowi, przy uciekaniu się do metod, których skuteczność budzi poważną wątpliwość – jak choćby automatyczne wychwytywanie nietypowego (sic!) zachowania – ironicznie kwituje się nieraz wyrażeniem „jak z Raportu mniejszości”.

Gdzie możecie nas spotkać w tym tygodniu? Jedną z okazji może być inauguracja V edycji programu „Twoje dane – twoja sprawa”, który jest prowadzony przez Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych. Na czwartkowym spotkaniu będziecie mogli porozmawiać o Cyfrowej Wyprawce i projektach edukacyjnych Panoptykonu z Kamilem Śliwowskim.