W trwającej dyskusji na temat uprawnień policji i służb specjalnych, ale także debacie na temat obecności kamer w przestrzeni publicznej argument troski o bezpieczeństwo powraca jako ten najważniejszy. Jak z tym bezpieczeństwem w Polsce jest naprawdę? Na to pytanie odpowiada, oczywiście częściowo, Raport o stanie bezpieczeństwa w Polsce w 2011 roku przygotowany przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.
Coroczny raport przygotowany przez MSW opiera się na danych pochodzących od służb podległych Ministerstwu, a więc Policji i Straży Granicznej, a także danych pochodzących z sądów i prokuratur. W oparciu o te źródła MSW było w stanie ustalić, jak kształtuje się liczba przestępstw w Polsce, ich wykrywalność, a także jakie są w tym zakresie tendencje (raport zawiera nie tylko dane za rok 2011, ale również porównania z latami ubiegłymi). Drugim, niezwykle istotnym, elementem są wyniki badań przeprowadzonych przez CBOS dotyczących poczucia bezpieczeństwa w Polsce.
Czyżby coraz bezpieczniej?
Liczba stwierdzonych przestępstw utrzymała się na poziomie z ubiegłego roku (wzrost o 1,8%), za to wskaźnik ich wykrywalności wyniósł prawie 69% i był najwyższy z dotąd notowanych. Przez ostatnią dekadę wskaźnik wykrywalności ogólnej wzrósł o prawie 15%. Oczywiście należy brać pod uwagę wiele czynników, które na ten obraz mogą wpływać – tzw. ciemną liczbę przestępstw (przestępstwa dokonane, ale nigdy nie odnotowane), politykę karną w zakresie uznawania różnych czynów za przestępstwo czy różnice między poszczególnymi regionami Polski. Jednak tendencja spadku przestępczości od 2001 r. jest wyraźna.
Czy to odczuwamy?
Wraz ze zwiększeniem wykrywalności przestępstw wzrasta również poczucie bezpieczeństwa Polaków. 88% Polaków uznaje, że mieszka w miejscu „bezpiecznym i spokojnym”, ponad 80 czuje się bezpiecznie podczas spacerów w swojej okolicy po zmroku. Są to najlepsze odnotowane wyniki od 25 lat.
Skoro jest tak dobrze, to dlaczego jest tak źle?
Przedstawione powyżej dane rysują różowy obraz polskiej rzeczywistości. Mimo to w debacie publicznej wciąż pojawiają się argumenty za koniecznością poszerzenia kompetencji policji i służb specjalnych. W opublikowanych w lipcu tego roku założeniach projektu ustawy o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej MSW planowało poszerzenie katalogu środków przymusu bezpośredniego, a także rezygnację z procedury strzału ostrzegawczego. Z kolei kilka tygodni temu ABW oraz CBA sformułowały postulat wprowadzenia obowiązku rejestracji telefonów na kartę. Oddolnie, z inicjatywy samych obywateli, niezmiennie przybywa grodzonych osiedli i kamer, o czym rozmawialiśmy ostatnio na debacie „Miasto wolne od strachu”. To wszystko w imię bezpieczeństwa.
Wojciech Klicki
Dodaj komentarz