Co może wywołać kryzys komunikacyjny? Wszystko. Sporo zależy od tego, co w danym momencie wzbudza największe emocje społeczne (w ostatnich latach np. gender i uchodźcy), co sprawia, że organizacje zajmujące się prawami osób LGBTQ czy cudzoziemców są bardziej narażone na ataki i – co za tym idzie – kryzys medialny. Często kryzysem skutkuje aktywność osób związanych z organizacją. Może to być nierozważny komentarz twarzy organizacji – który ta zamieściła np. na Facebooku w przekonaniu, że to jej prywatny profil, gdzie umieszcza swoje własne opinie. Do kryzysu mogą też doprowadzić zdarzenia związane z bezpieczeństwem informacji: wyciek danych osobowych lub informacji wewnętrznych, wrogie przejęcie strony internetowej czy profilu na Facebooku, atak na infrastrukturę informatyczną organizacji. Jak przygotować organizację na wypadek kryzysu komunikacyjnego, jak mu zapobiegać, jakie lekcje można z niego wyciągnąć – tym wszystkim zajmiemy się w najnowszym odcinku poradnika.
Komunikacja z mediami to chleb powszedni wielu organizacji, które poświęcają długie godziny, żeby wymyślić skuteczne sposoby dotarcia do dziennikarzy, a za ich pośrednictwem – do odbiorców. Ale nie zawsze idzie im to tak, jakby sobie życzyły. Jak sobie radzić w kontaktach z mediami? W tym odcinku Poradnika BINGO zajmiemy się pracą z mediami. Zastanowimy się, jakie zasady rządzą kontaktami z mediami, jak dobrze przygotować komunikat – i jak go sprzedać, jak opracować dobrą „setkę”, jak radzić sobie z trudnymi pytaniami i jak wybrnąć ze ślepej uliczki. Przetarte kontakty do mediów, dobre konotacje w świadomości odbiorców przydadzą się w potencjalnym kryzysie komunikacyjnym, np. gdy ktoś wystąpi wobec Waszej organizacji z bezpodstawnymi oskarżeniami.
Szkolny monitoring znalazł się ostatnio na celowniku publicznych instytucji. Najwyższa Izba Kontroli opublikowała informację z wyników przeprowadzonej kontroli, a Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych – wytyczne dotyczące wykorzystania kamer w placówkach edukacyjnych. Dokument ten nie tylko potwierdza, że monitoring powinien spełniać wymogi ustawy o ochronie danych osobowych, ale też zawiera konkretne wskazówki dla dyrektorów szkół. Nie obyło się jednak bez kontrowersji, ponieważ GIODO postanowił wyszukać podstawę prawną do instalowania kamer w szkołach. Niestety – dość wątpliwą.
Ale po kolei. Najważniejsze wnioski płynące z wytycznych GIODO można podsumować w 10 punktach:
W swoim nowym raporcie Najwyższa Izba Kontroli bierze na warsztat kamery monitoringu w szkołach. Wnioski? Niewesołe. Zwolennicy obserwowania uczniów i nauczycieli mają prawo czuć się rozczarowani. Przeciwnicy – utwierdzeni w swoim sceptycyzmie.
Przedświąteczny sezon zakupowy w pełni. Wielu rodziców, dziadków i innych krewnych staje przed dylematem, co kupić dzieciom pod choinkę. Grę (komputerową czy planszową), lalki, misie, samochodziki, klocki, a może książki lub sprzęt sportowy? W całej masie oferowanych zabawek znaleźć można także interaktywne. I takie, które będą z dzieckiem rozmawiać. Ale czy to naprawdę dobry wybór? Norweska Rada Konsumentów postanowiła przyjrzeć się warunkom wykorzystania, politykom prywatności i zabezpieczeniom technicznym trzech zabawek. Efekty są mało zachęcające.
Ministerstwo Edukacji Narodowej (MEN) przedstawiło projekt nowelizujący przepisy dotyczące Systemu Informacji Oświatowej (SIO). SIO to jedna baza danych, w której gromadzonych jest szereg informacji o uczniach. System wzbudza na tyle duże kontrowersje i powoduje tyle problemów technicznych, że pomimo uchwalenia w 2011 r. nowych przepisów go dotyczących, nie został do tej pory w pełni uruchomiony. Tym razem MEN chce zmienić architekturę nowego SIO oraz zapewnić do niego dostęp przez Internet. Zgodnie z nowelizacją, szkoły nie będą już prowadziły lokalnych baz danych uczniów – wszystkie informacją od razu będą przekazywane do centralnego rejestru.
W ramach akcji „Cyfrowa Wyprawka w każdej szkole i bibliotece” napłynęło do nas 140 relacji z działań edukacyjnych realizowanych przez nauczycieli, bibliotekarzy, psychologów i pedagogów szkolnych, a także wykładowców uniwersyteckich z różnych zakątków Polski. Łączna liczba odbiorców działań podjętych przez uczestników akcji wyniosła ponad 14 tys., co daje średnio 100 osób na uczestnika. Ale nie tylko liczby robią wrażenie: uczestnicy pracowali indywidualnie i w zespołach, angażując uczniów do pracy na rzecz innych, zapraszając do wspólnych działań rodziców, twórczo wykorzystując materiały przygotowane przez Fundację Panoptykon. Ich kreatywność i zaangażowanie przerosły nasze oczekiwania. Rozpoczynamy publikowanie najciekawszych relacji. Znajdziecie je w dziale Wskazówki edukacyjne na stronie Cyfrowej Wyprawki – mamy nadzieję, że zainspirują Was do podejmowania własnych działań!
7. urodziny Panoptykonu to okazja do pochwalenia się siedmioma liczbami, które trochę przybliżają, skalę naszej działalności w różnych sferach. To jednak nie jedyny powód, dla którego publikujemy te liczby. Ich znajomość przyda się wszystkim, którzy chcą wziąć udział w panoptykonowym quizie, który – przypomnijmy – już jutro o godz. 12.00 opublikujemy na naszej stronie.
Panoptykon patrzy władzy na ręce. W ciągu siedmiu lat wystosowaliśmy do instytucji publicznych 1000 wniosków o dostęp do informacji publicznej. 14 naszych sporów z państwem skończyło się postępowaniem sądowym. Wystosowaliśmy ponad 200 stanowisk odnoszących się do stanowienia prawa i innych działań państwa. Nasze działania są dostrzegane przez media – byliśmy cytowani lub proszeni o wypowiedzi ponad 1600 razy.
Ogłaszamy wyniki akcji edukacyjnej „Cyfrowa Wyprawka w każdej szkole i bibliotece”! W konkursie nadesłano ponad 140 relacji, z których kapituła wybrała 4 zwycięskie. 9 relacji zostało wyróżnionych. Wszystkim Uczestnikom akcji gratulujemy zaangażowania i kreatywności! Nagrodzone relacje będziemy sukcesywnie publikować.
Jak uczyć dzieci i młodzież korzystania z nowych technologii w sposób świadomy i odpowiedzialny? Jak angażować rodziców uczniów do działań na rzecz rozwijania kompetencji cyfrowych dzieci? Na te pytania staramy się odpowiedzieć w najnowszej publikacji Fundacji Panoptykon: Wychowanie do życia w cyfrowym świecie. Przewodnik dla nauczycieli i nie tylko. Do przewodnika dołączyliśmy broszurę z przykładowymi scenariuszami zajęć i pomysłami na przeprowadzenie warsztatów dla rodziców.
Przewodnik został pomyślany jako inspiracja do podejmowania w szkole tematyki nowych technologii i ich coraz większego wpływu na życie i rozwój młodych ludzi. Zdajemy sobie sprawę z tego, że umiejętność sprawnego korzystania z nowych narzędzi technicznych nie wystarczy, by rzeczywiście świadomie, odpowiedzialnie, bezpiecznie i twórczo korzystać z Internetu. Do tego niezbędne jest również wspieranie rozwoju dzieci i młodzieży w zakresie miękkich kompetencji cyfrowych.
