Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji opublikowało projekt nowej ustawy – Prawo o zgromadzeniach. Nowe przepisy mają zastąpić ustawę z 1990 r. i wdrożyć wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 18 września 2014 r. Ministerstwo planuje uregulowanie drogi odwoławczej, która przysługuje organizatorom zgromadzenia od decyzji gminy zakazującej przeprowadzenia manifestacji. Resort chce także dopuścić organizację tzw. zgromadzeń spontanicznych (stacjonarnych), które będą mogły być zgłaszane na kilka godzin przed planowanym wydarzeniem. Najważniejsze z perspektywy Panoptykonu jest jednak to, że projekt nie powiela prezydenckiej propozycji zakazu udziału w demonstracjach osób zasłaniających twarz. Co prawda, w zgłoszeniu organizator może zadeklarować, że nie przewiduje udziału osób zamaskowanych, jednak nie oznacza to, że będą one automatycznie wykluczone z udziału w zgromadzeniu.

Umożliwienie Straży Granicznej instalowania kamer przy drogach to nowy pomysł Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. W projekcie zmiany ustawy o Straży Granicznej i innych ustaw, pod „innymi ustawami” kryje się m.in. ta o drogach publicznych.

„Nic nie jest uzgodnione, dopóki wszystko nie zostało uzgodnione” –  tak komisarz ds. sprawiedliwości, Vĕra Jourová, podsumowała wypracowany w ostatni piątek kompromis Rady Unii Europejskiej w sprawie ochrony danych osobowych. Do tej pory tą mantrą posługiwali się przede wszystkim przedstawiciele rządów, podkreślając, że żadne z przyjętych ustaleń nie przesądza ich ostatecznego stanowiska. Ta nieoczekiwana zamiana potwierdza, że dramat pt. „reforma europejskich przepisów o ochronie danych osobowych” wkroczył w kolejną fazę: Radzie Unii Europejskiej udało się do tego stopnia popsuć projektowane przepisy, że teraz Komisja Europejska i Parlament zapewne będą musiały wejść w rolę hamulcowych.

W październiku zeszłego roku Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej (MPiPS) opublikowało projekt ustawy, która ma rozszerzyć możliwość korzystania z danych osobowych przez pomoc społeczną. Fundacja Panoptykon krytycznie oceniała wówczas część propozycji resortu pracy.

W grudniu ubiegłego roku Ministerstwo Infrastruktury i Rozwoju prowadziło konsultacje projektu założeń ustawy o rewitalizacji. Przewiduje on m.in. możliwość uzyskiwania przez władze gminy informacji o osobach, które mieszkają na danym obszarze lub prowadzą tam działalność gospodarczą, od innych instytucji publicznych. Zaniepokojeni lekkim podejściem ministerstwa do zwiększania dostępu do danych, które pozwalają na tworzenie profili mieszkańców obszaru poddanego rewitalizacji oraz ich łatwą identyfikację, przygotowaliśmy opinię, w której zwróciliśmy uwagę na ten problem.

Wysiłki Ministerstwa Spraw Wewnętrznych nad regulacją działania monitoringu wizyjnego „znajdują się na końcowym etapie opracowywania trzeciej wersji projektu założeń”. Ich zakończenie planowane jest na przełomie lutego i marca.

Minister Sprawiedliwości – „w ramach sprawowanego przez siebie nadzoru zewnętrznego nad sądami” – może zbierać (i wykorzystywać!) informacje zawierające dane osobowe przetwarzane przez sądy. Chodzi m.in. o protokoły ze spraw rozwodowych czy zeznania świadków. Dostęp do takich i innych informacji zapewnili ministrowi posłowie, „dorzucając” je do skierowanej już do podpisu prezydenta nowelizacji ustawy Prawo o ustroju sądów powszechnych. Jak w soczewce widać tutaj kilka problemów. Chodzi nie tylko o zignorowanie konieczności ochrony danych osobowych – co jest szczególnie istotne wobec intensywnej informatyzacji sądów. Przebieg prac legislacyjnych nad projektem pokazuje również, jak łatwo ministerstwo „ograło” Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych i jak daleko od monteskiuszowskiego trójpodziału władz jest nasza praktyka polityczna.

Ministerstwo Spraw Wewnętrznych we współpracy z Ministerstwem Finansów oraz Prokuraturą Generalną pracuje nad stworzeniem Centralnej Bazy Rachunków. Ma ona umożliwić łatwe pozyskanie informacji o rachunkach i innych produktach finansowych należących do konkretnych podmiotów i osób. Korzyść z takiego rozwiązania mają odnieść zarówno instytucje publiczne (np. organy kontroli skarbowej czy służby), jak i osoby prywatne poszukujące informacji o finansowej historii spadkodawców.