Parlament już przyjął, senat zapewne przyjmie, a prezydent podpisze tzw. pilny projekt rządowy zmieniający ustawę o radiofonii i telewizji. Chodzi o kontrowersyjną próbę uregulowania tzw. nielinearnych usług audiowizualnych, czyli materiału wideo, który klient sam wybiera (kupuje) i ogląda w dowolnym czasie, z zasady przez Internet. Te usługi – popularnie nazywane telewizją internetową – były do tej pory wolne od nadzoru KRRiT i narzucanych przez państwo ograniczeń, takich jak zakaz emitowania nieetycznej reklamy czy promowania mowy nienawiści. Ten stan ma się dość zasadniczo zmienić.

12 marca obchodzimy Światowy Dzień Przeciwko Cenzurze Internetu. Inicjatorami tej kampanii jest międzynarodowa organizacja Reporterzy bez Granic, która walczy z przejawami ograniczania wolności słowa. 12 marca Reporterzy bez Granic chcą skupić naszą uwagę na Internecie.

4 marca Sejm uchwalił nowelizację ustawy o radiofonii i telewizji. Zgodnie z nią „audiowizualna usługa medialna na żądanie" wymaga zgłoszenia do wykazu prowadzonego przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji.

Zapis ten może prowadzić do tego, że firmy chcące umieszczać filmy w Internecie będą musiały się zarejestrować. Chociaż pierwotnie chodziło o to, żeby uregulować sytuację podmiotów zajmujących się udostępnianiem filmów w Internecie, w praktyce nowe przepisy mogą dotyczyć każdego pliku wideo w sieci, umieszczanego w ramach działalności gospodarczej.

Austryjacki eurodeputowany Martin Ehrenhauser zwrócił się do Komisji Europejskiej z pytaniem, czy Komisja może zapewnić, że Unia Europejska nie stworzy prawnych podstaw pozwalających na „wyłączanie” sieci komunikacyjnych takich jak Internet. W obliczu ostatnich wydarzeń, które miały miejsce na arenie międzynarodowej to pytanie wydaje się nad wyraz istotne i aktualne.

Słowo "samoregulacja" coraz częściej pojawia się w kontekście pomysłów na regulację Internetu.

14 lutego w Strasburgu europosłowie przeciwstawili się cenzurowaniu Internetu.

10 lutego w odbyła się zorganizowana przez nas debata: Blokowanie stron internetowych - rok po: początek cenzury czy odpowiedź na realne zagrożenia?.

W Polsce – w odpowiedzi na unijne propozycje wprowadzenia obowiązkowego blokowania stron internetowych – próbujemy rozpocząć poważną dyskusję na temat dopuszczalności korzystania z takich narzędzi. Tymczasem inne europejskie kraje nie próżnują.

Działania sektora prywatnego polegające na próbach atakowania WikiLeaks i utrudnianiu jego funkcjonowania w Internecie wywołały powszechne zainteresowanie. Paypal, Visa i Mastercard ograniczyły mu możliwość gromadzenia funduszy podczas gdy EveryDNS, największy na świecie dostawca usług DNS, wyłączył ich domenę (wikileaks.org). W takiej sytuacji rodzą się pytania. Od kiedy to rządy prawa zostały zastąpione natychmiastowym wydawaniem wyroków i wymierzaniem kar przez prywatne firmy? Jak to się stało, że te prywatne firmy mogą ukarać stronę internetową, która nigdy nie została uznana winną przestępstwa? Dlaczego firmy miałyby tak postępować?