WIEDZA

Na początku grudnia 2010 r. Komisja Europejska ogłosiła rozpoczęcie negocjacji ze Stanami Zjednoczonymi w sprawie podpisania nowych umów dotyczących przekazywania danych pasażerów europejskich linii lotniczych podróżujących za ocean (Passenger Name Record – PNR). W kolejce po dostęp do nich ustawiają się już Australia i Kanada, a w perspektywie także inne kraje. Pojawia się coraz więcej wątpliwości, czy nie chcą one wiedzieć o Europejczykach za dużo.

Projekt ustawy o wymianie informacji z organami ścigania państw członkowskich Unii Europejskiej, nad którym pracuje MSWiA narusza standardy ochrony danych osobowych. Dopuszcza dość swobodne przekazywanie zagranicznym służbom ogromnej ilości informacji o obywatelach, a jednocześnie pomija milczeniem kwestię zapewniania należytej gwarancji dla praw osób, których dane te dotyczą.

W najbliższy czwartek, 24 lutego odbędą się posiedzenia sejmowych komisji, na których mają zostać przyjęte dwa bardzo ważne projekty ustaw: o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz o systemie informacji oświatowej. Tematycznie oba te projekty są od siebie dość odległe, jednak na pewnym poziomie wiele je ze sobą łączy. Nie chodzi tylko o to, że oba trafiły do sejmu pod koniec zeszłego roku w ramach ofensywy legislacyjnej rządu Donalda Tuska, szybko przechodzą ścieżkę ustawodawczą i tego samego dnia mają zostać przyjęte przez odpowiednie komisje. Podobieństwo jest głębsze, co sugerują nam tytuły projektów: oba przewidują stworzenie bardzo dużych, scentralizowanych systemów, które umożliwią integrację i wymianę szerokiego zakresu informacji o życiu obywateli.

La Quadrature du Net uzyskała od  WikiLeaks wyłączny dostęp do amerykańskich depesz dyplomatycznych traktujących o międzynarodowym porozumieniu dotyczącym walki z naruszeniami własności intelektualnej (ACTA). Chociaż depesze dają tylko częściowy wgląd w to negocjowane w sekrecie porozumienie to rzucają ciekawe światło na samo powstawanie ACTA. Ukazują jak ważną rolę Stany Zjednoczone odgrywały w nałożeniu tak surowych sankcji godzących w obywateli i ich podstawowe prawa. Depesze ujawniają także jaka stawka oraz jakie dyskusje towarzyszyły przyłączeniu do porozumienia krajów rozwijających się. Omawiają również w jaki sposób kształtowała się pozycja Unii Europejskiej w toku negocjacji.