PRISM i inne programy nadzorcze realizowane przez amerykańskie służby, w szczególności FBI i NSA, nie są zawieszone w prawnej próżni.

Bezprawne ingerowanie w wolności i prawa konstytucyjne jednostki oraz naruszanie procedur przez służby specjalne nie pozostaje bez konsekwencji.

Instytucje europejskie retorycznie bronią naszych praw obywatelskich, ale kiedy przychodzi do "realnej polityki" ustępują przed paradygmatem bezpieczeństwa i wolnego handlu.

"Nasza wspólna przyszłość po obu stronach Atlantyku potrzebuje prywatności i silnych, europejskich gwarancji prawnych. Wzywamy europejskich decydentów politycznych, żeby właśnie teraz stanęli w obronie tego prawa człowieka".

Polityka już tak ma, że karmi się emocjami. Sama wiedza o problemie często nie wystarczy, żeby uczynić go politycznym. Natomiast emocje pomagają bardzo.

Niedawno media obiegł film dokumentujący bójkę na Dworcu Centralnym, której biernie przyglądali się pracownicy ochrony.

Przed majowym posiedzeniem w sprawie „wielkiej reformy prywatności”, Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (LIBE) czeka inne ważne głosowanie, również dotyczące danych osobowych obywateli. Tym razem nie chodzi bynajmniej o przepisy, które miałyby wzmocnić ich ochronę, a o jeden z najbardziej kontrowersyjnych aktów prawnych, nad jakimi pracuje obecnie Parlament Europejski.

Na regulacji zasad działania monitoringu wizyjnego zależy nie tylko Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Osobowych i nam, ale również licznym przedstawicielom branży ochroniarskiej – z ich perspektywy pożądane jest uporządkowanie próżni prawnej, w jakiej obecnie się porusza