Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało dziś ważny komunikat dotyczący prac nad projektem dyrektywy w sprawie zwalczania wykorzystywania seksualnego dzieci – projektu, który jako jedną z „taktyk” przewiduje blokowanie stron internetowych. W istocie komunikat jest wyjaśnieniem, dlaczego rząd zdecydował się poprzeć to kontrowersyjne rozwiązanie. O ile samą chęć wyjaśnienia uważamy za bardzo dobry znak i realną próbę nawiązania dialogu ze społeczeństwem, o tyle do przedstawionych argumentów mamy kilka zastrzeżeń.

Odpowiadamy listem otwartym na dzisiejsze zapewnienie Premiera, że rząd jest gotów do poważnej rozmowy na temat uregulowania mediów internetowych ze środowiskami, które reprezentują społeczności internetowe. Po raz kolejny powtarza się niepokojący schemat gaszenia pożaru w ostatniej chwili. A takiej sytuacji można było uniknąć. Organizacje pozarządowe od dłuższego czasu zwracały uwagę na niebezpieczne propozycje zmian w ustawie medialnej. Pisaliśmy o tym do premiera w styczniu tego roku, jednak nasz apel został wtedy zignorowany.

Najwięksi holenderscy dostawcy Internetu jeszcze do niedawna byli modelowym przykładem dla zwolenników blokowania Internetu w walce z rozpowszechnianiem pornografii dziecięcej. Na zasadzie swoistej samoregulacji blokowali strony internetowe na podstawie czarnej listy przygotowywanej przez holenderską infolinię, obsługującą zgłoszenia przypadków znęcania się nad dziećmi (ang. Child Abuse Hotline). Ta sytuacja uległa jednak zasadniczej zmianie. W opublikowanym właśnie liście otwartym dostawcy Internetu i wspomniana infolinia stwierdzają, że blokowanie sieci nie jest skuteczną metodą walki z rozpowszechnianiem pornografii dziecięcej online i należy go zaprzestać. 

Fundamentalną kwestią w sporze o nowe prawo medialne jest to, czy państwo w ogóle powinno nakładać na dostawców treści audiowizualnych w Internecie takie same ograniczenia, jakie z różnym skutkiem próbuje nałożyć na producentów telewizyjnych. Abstrahując od zasadniczego ryzyka stworzenia nieskutecznych i łatwych do ominięcia przepisów, warto zadać pytanie „po co”? Czy kontrola jakości treści dostępnych w sieci nie może dokonywać się poprzez inne mechanizmy?

Zapraszamy na seminarium-warsztat: PRAWNE OBLICZA NADZORU

Monitoring wizyjny? działania służb specjalnych? wielkie bazy danych?
Co najbardziej zagraża twoim prawom i wolnościom?

Jeśli zastanawiasz się nad tym,
co się dzieje z nagraniami z ulicznych kamer monitoringu,
jak policja korzysta z informacji przekazywanych przez operatorów telekomunikacyjnych,
co stanie się z twoimi danymi medycznymi po centralnej informatyzacji systemu,
jak działania władz mogą wpłynąć na wolność słowa w Internecie,
przyjdź koniecznie!

31 marca 2011 r., czwartek, godz. 18.00
ul. Żelazna 54 lok. 5 (ostatnie piętro), Warszawa

Parlament już przyjął, senat zapewne przyjmie, a prezydent podpisze tzw. pilny projekt rządowy zmieniający ustawę o radiofonii i telewizji. Chodzi o kontrowersyjną próbę uregulowania tzw. nielinearnych usług audiowizualnych, czyli materiału wideo, który klient sam wybiera (kupuje) i ogląda w dowolnym czasie, z zasady przez Internet. Te usługi – popularnie nazywane telewizją internetową – były do tej pory wolne od nadzoru KRRiT i narzucanych przez państwo ograniczeń, takich jak zakaz emitowania nieetycznej reklamy czy promowania mowy nienawiści. Ten stan ma się dość zasadniczo zmienić.

12 marca obchodzimy Światowy Dzień Przeciwko Cenzurze Internetu. Inicjatorami tej kampanii jest międzynarodowa organizacja Reporterzy bez Granic, która walczy z przejawami ograniczania wolności słowa. 12 marca Reporterzy bez Granic chcą skupić naszą uwagę na Internecie.

Parlament Europejski potrzebuje naszych głosów wsparcia w negocjacjach dotyczących blokowania Internetu! Przyłącz się do akcji, napisz list.

4 marca Sejm uchwalił nowelizację ustawy o radiofonii i telewizji. Zgodnie z nią „audiowizualna usługa medialna na żądanie" wymaga zgłoszenia do wykazu prowadzonego przez Krajową Radę Radiofonii i Telewizji.

Zapis ten może prowadzić do tego, że firmy chcące umieszczać filmy w Internecie będą musiały się zarejestrować. Chociaż pierwotnie chodziło o to, żeby uregulować sytuację podmiotów zajmujących się udostępnianiem filmów w Internecie, w praktyce nowe przepisy mogą dotyczyć każdego pliku wideo w sieci, umieszczanego w ramach działalności gospodarczej.